Հայերեն գրաբար Աստվածաշունչն՝ էլեկտրոնային ընթերցիչների համար

Մոտ 2,5 տարի առաջ սկիզբ դրվեց հայերեն գրաբար Աստվածաշնչի էլեկտրոնային epub և mobi տարբերակների մշակման աշխատանքներին։ Առիթը qahana.am կայքում հայերեն գրաբար Աստվածաշնչի էլեկտրոնային տարբերակի ներկայացումն էր, որը վաղուց էի ուզում վերածել էլ. ընթերցիչների համար ընդունելի ձևաչափի։

Մինչ աշխատանքի ներկայացմանն անցնելը, մի քանի խոսք Աստվածաշնչի հայերեն տպագիր տարբերակների պատմությունից (ծաղկաքաղ է արված հետևյալ նյութից. Վահան Վարդապետ Տերյան, (1960) Աստվածաշնչի հայերեն տպագրության պատմությունից. Էջմիածին. Պաշտօնական ամսագիր Հայրապետական Աթոռոյ Ս. Էջմիածնի, ԺԷ (Թ))։

Ամերիկյան ֆանտաստիկայի հատընտիր (14 հատորով)

Ինտերնետի խորումութ պուճախներում դեգերում էի, որ թեթև ընթերցանություն գտնեմ քինդլիս համար: Մեկ էլ ռաստ էկա հին ու վաղուց մոռացված «Американская фантастика в 14 томах» շարքին, որից մի քանի հատոր ջահել վախտերս ձեռք էի բերել։ Ցավն էն էր, որ էս շարքի էլեկտրոնային գրքերը հասանելի էին մենակ fb2 ֆորմատով, որը ա) իմ համեստ կարծիքով՝ էշ ֆորմատ ա, բ) քինդլիս չի նստում ասածիս ամենաուղիղ և պարկեշտ իմաստով։

Ընդհանրապես, Քինդլիս, էն ամազոնյան azw-մazw ֆորմատները չհաշված, մենակ mobi-ն ա նստում, իսկ CALIBRE ծրագրով փոխարկվածները միշտ էլ խնդիր ունեն։ Օրհնվի, իհարկե, CALIBRE ստեղծողը (հենց մենակ իր editor-ի համար, որը թույլ ա տալիս հենց epub-ի մեջ կոդի հետ աշխատել), բայց դրանով ստեղծված mobi ֆայլերը զիբիլ են։

Հետևաբար բոլոր 14 հատորներն էլ քանդել-հավաքել եմ (կարելի ա ասել՝ 0-ից), ամբողջապես հարմարեցրել mobi ֆորմատին (որ ասում եմ mobi, epub-ն էլ հետն ա), ներառյալ շապիկները, ցանկերն ու հղումները ու հիմի հաճույքով վերընթերցում եմ ծերուկ Բրեդբերիին, ծերուկ Սայմաքին, պառավ Լեգուինին և այլոց։

Չինովնիկն ու հրեշը

— Գիտեմ, ինչու ես եկել,— ասաց հրեշը,— հիմարություն է ուզածդ, բայց ես կօգնեմ քեզ։ Դու ուզում ես քաղաքական հենարան ու ուզում ես կիսես պատասխանատվությունը... ու էլի հինգ բան էլ ես ուզում, որ էդքան էլ չհասկացա, բայց դե, անցած լինի...
Ու հրեշն բարձր ծիծաղեց։

— Լավ, դու ճիշտ ժամանակին ես եկել։ Ես մի թուրմ կպատրաստեմ ու մի բարաթ կտամ։ Գիշերը մի չղջիկ կբռնես, կտաս դրանից շաուրմա սարքեն, կետչուպ֊մայոնեզով, բայց առանց թթու վարունգի կուտես, հետո կստորագրես էդ բարաթը ու կթողնես Թոխմախի մուտքի դիմաց։ Էդ ժամանակ կստանաս դու քո քաղաքական հենարանը։

omnes denuo

Հին (ցավոք՝ շատ հին) ու բարի (ափսոս՝ շատ բարի) Կենդանի Մատյանից ներգաղթում եմ էս տարածք։ Դուռը շխկոցով չեմ փակել. ուղղակի մնաս բարով եմ ասել ու եկել։ Եղած չեղած գրառումներս էնտեղ ինչպես կային, էնպես էլ մնացել են։ Հրես՝ ovanitas.livejournal.com։ Ոչինչ չեմ ջնջել։ Բերել եմ մենակ վերջին էջը, որ էս նոր կացարանս շատ դատարկ չթվա։ 

Մի խոսքով՝ ոտնամուտս բարով։

Ուշացած մակրոս MS Excel-ում հայերեն յունիքոդի փոխարկման համար

Էգոիստ արարած ա մարդը։ Էգոիստ արարած եմ ես։ Քանի հեռու-մոտիկ ծանոթ-բարեկամ բոթում էին՝ թե այ բալամ էն ascii-ից unicode փոխարկելու մակրոսիցդ մի հատ էլ էքսելի համար գրի, ես Շտիրլիցի պես «կռուտիտ» էի լինում, թե՝ էդ անտեր աղյուսակները տարեք վոռդ… լավ իմաստով… էդ բառի անգլերեն իմաստով… էլի պարզ չի՞… Նկատի ունեմ՝ առաջարկում էի էդ աղյուսակները MS Excel-ում copy անել, տանել MS Word, էնտեղ past անել, աշխատեցնել էս մակրոսը, նորից copy անել, հետ բերել MS Excel ու էլի past անել։ Արդեն՝ յունիքոդ հայերենով։

Բայց հենց խնդիրն էկավ նրան, որ բացեցի ՀՀ մլիցայության կայքից քաշած ՀՀ բնակչության պետական ռեգիստրի excel ֆայլը, ու հայտնաբերեցի, որ էդ ֆայլի պարունակությունը գրած ա XVI դարից էս կողմ արդիականությունը կորցրած ascii-ով, էդ պահից նվաստս հասկացավ, որ «կոռւտիտն» էլ չի աշխատում։ Էդ երկու միլիոն տողանող աղյուսակը վոռդ տանելու բան չի։ Բոլոր իմաստներով։

Կեցցե՞ այն Հայաստանը, որ էսօր եկավ, կամ՝ խումհարից հետո

Առավոտ զարթուցիչի զնգոցն ուրիշ էր։ Մի տեսակ ավելի երգեցիկ, ավելի լավատեսական։

Քնաթաթախ վեր եմ կենում, ակնկալելով ուժեղ գլխացավ ու խումհար՝ էրեկվա արաղից, ու, հատկապես, Գուգոյի բերած էն խոտից հետո։ Բայց արի ու տես՝ գլուխս չի ցավում, գիտակցությունս պարզ է։ Աշտոժ։

Տունը տաք է։

Չի կարող պատահել, ո՞նց կարող է տունը տաք լինել, եթե արդեն մի շաբաթ կլինի՝ գազն անջատել են չվճարումների պատճառով։ Ձեռքս դնում եմ ջառուցիչին ու արագ ետ եմ քաշում։ Տաք է։ Ախր ո՞նց կլինի։ Վազում եմ Բաքսիի մոտ. 80 աստիճանի վրա բլթբլթում է։

Ծուռ հայելիների աշխարհում կամ ձյունե թագուհի դվա. աբստրակտ հեքիաթ

Մարկն ու Չանը սիրում էին բարձրանալ կտուր, արևկող անել կղմինդրի վրա ու երազե՜լ, երազե՜լ… Մի օր, ձմեռնամուտին, երբ փոքրիկ Մարկը մոտակա հնոտիքի շուկայից ձեռք բերած իր կապույտ հայելին էր փայլեցնում, վերջինս պատահաբար սահենց նրա փոքրիկ ու փափլիկ ձեռքերից ու, կտուրից ուժգին ընկնելով սալահատակին, բյուրավոր փշուրների բաժանվեց։ Փշուրները թռան շուրջբոլորը և, մարդկանց աչքերից, ականջներից, քթերից սպրդելով նրանց մարմինները, արյան հետ հոսեցին դեպի նրանց սրտերն ու էնտեղ էլ ամրացան։ Իսկ կապույտ հայելում, ինչպես հին վիկինգներն էին հավատում, ապրում էր Սոցցանցե Թագուհին՝ Մուննաթի Թագավորի քույրը՝ մի չար, նախանձ, ինքնավստահ, փառամոլ պառավ կին։ Ու չար պառավի ազդեցության տակ գտնվող, նրա մասնիկը հանդիսացող հայելու բյուրավոր փշուրները մշուշեցին մարդկանց հայացքներն ու սառեցրին սրտերը, աղավաղեցին մարդկանց շրջապատող իրականությունը։ Փշուրները սրտերում՝ մարդիկ սկսեցին աշխարհն ընկալել Սոցցանցե Թագուհու աչքերով ու ականջներով, իսկ որ ամենավատն է՝ թագուհու սրտով։ Նրանց սրտերը կարծրացան, զգացմունքները բթացան, իսկ սեփական անձերի նկատմամբ կարծիքները խոյացան Էլբրուսի գագաթից էլ վեր։ Մարդիկ սկսեցին իրենց համարել ցանկացած ոլորտի խորը մասնագետներ, սկսեցին քննարկել մյուսների բոլոր արարքները, պիտակել ու չարախնդալ բոլորի վրա։